Jules Bordet – Sylwetka
Jules Jean Baptiste Vincent Bordet (13 czerwca 1870 – 6 kwietnia 1961) był belgijskim mikrobiologiem i immunologiem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 1919 roku.
Wykształcenie i Kariera
Bordet studiował medycynę w Brukseli, gdzie uzyskał tytuł doktora medycyny w 1892 roku. W latach 1894-1901 pracował w paryskim Instytucie Pasteura pod kierunkiem Ilji Miecznikowa. Po powrocie do Belgii, od 1901 roku kierował brukselską filią Instytutu Pasteura, a w latach 1907-1935 był profesorem na tamtejszym uniwersytecie.
Osiągnięcia Naukowe
Bordet specjalizował się w badaniach nad odpornością. W 1895 roku odkrył, że rozpad komórek bakteryjnych w surowicy odpornościowej jest związany z działaniem dwóch substancji: dwuchwytnika (amboceptora) i dopełniacza (komplementu). W 1901 roku opracował metodę odchylania dopełniacza, istotną w diagnostyce chorób, takich jak kiła.
W 1906 roku wspólnie z Octave Gengou odkrył pałeczki krztuśca, które nazwano Bordetella pertussis. Stworzył również szczepionkę przeciwko krztuścowi oraz wyodrębnił wiele bakterii chorobotwórczych.
Odznaczenia i Wyróżnienia
Bordet został uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami, w tym:
- Nagroda Nobla w 1919 roku
- Wielki Krzyż Orderu Korony (Belgia) – 1930
- Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) – 1937
- Krzyż Wielki Legii Honorowej – 1938
Był także doktorem honoris causa wielu uniwersytetów, w tym w Cambridge, Paryżu i Edynburgu.
Członkostwo w Towarzystwach Naukowych
Bordet był członkiem prestiżowych organizacji, takich jak:
- Académie royale de médecine de Belgique
- Royal Society w Londynie
- Royal Society of Edinburgh
- Académie nationale de médecine
- National Academy of Sciences
Jules Bordet pozostaje kluczową postacią w historii medycyny i immunologii, a jego osiągnięcia miały znaczący wpływ na rozwój badań w tych dziedzinach.
