„`html
Józef Szewczyk
Józef Szewczyk (19 marca 1931 – 10 maja 2022) był generałem brygady Wojska Polskiego oraz Naczelnym Prokuratorem Wojskowym w latach 1975-1984. Pełnił również funkcję zastępcy Prokuratora Generalnego PRL (1975-1987).
Życiorys
Urodził się w Nowym Targu, a od 1936 roku mieszkał w Zakopanem i Rabce. W czasie II wojny światowej, w wieku 13 lat, został uwięziony i wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec. Po wojnie ukończył szkołę średnią i wstąpił do PZPR. W 1949 roku rozpoczął służbę w ludowym Wojsku Polskim, kończąc Oficerską Szkołę Polityczną w Łodzi.
W swojej karierze wojskowej pełnił różne funkcje, w tym jako podprokurator w Prokuraturze Marynarki Wojennej, a następnie szef Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Olsztynie. W 1975 roku objął stanowisko Naczelnego Prokuratora Wojskowego, a w 1978 roku awansował na stopień generała brygady.
W 1984 roku przeszedł na urlop wojskowy, a do 1987 roku pełnił funkcję zastępcy Prokuratora Generalnego PRL. Po zakończeniu kariery wojskowej w 1991 roku, zajął się działalnością w Górskim Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym.
Awanse
- Podporucznik – 1950
- Porucznik marynarki – 1952
- Kapitan marynarki – 1955
- Komandor podporucznik – 1960
- Podpułkownik – 1968
- Pułkownik – 1974
- Generał brygady – 1978
Ordery i odznaczenia
Józef Szewczyk był odznaczony m.in.:
- Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Złotym Krzyżem Zasługi
- Złotym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Wieloma medalami resortowymi i zagranicznymi
Życie prywatne
Był synem Karola i Marii Szewczyk. Mieszkał w Warszawie. Ożenił się z Ireną, z którą miał jedną córkę.
Bibliografia
- M. Jędrzejko, M. Paszkowski, M. Krogulski. „Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002)” Wydawnictwo von Borowiecky, Warszawa 2002.
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990, t. IV: S-Z, Toruń 2010.
„`
