„`html
Józef Leonard Pawłusiewicz
Józef Pawłusiewicz (1902-1979) był pułkownikiem Wojska Polskiego, dowódcą oddziału samoobrony w Bieszczadach oraz hodowcą psów gończych. Urodził się w Stawczanach, a wychował w Łęgu koło Soliny, gdzie jego rodzina posiadała majątek.
Życiorys
Pawłusiewicz z zamiłowania był myśliwym i aktywnie uczestniczył w walkach polsko-ukraińskich (1918-1919) oraz wojnie polsko-bolszewickiej (1920). W 1929 roku awansował na podporucznika rezerwy artylerii i służył w Straży Granicznej.
Po wybuchu II wojny światowej w 1939 roku, jako porucznik, dowodził oddziałem pograniczników. Po klęsce wrześniowej wrócił do rodzinnych stron, gdzie zorganizował oddział samoobrony, który chronił lokalną ludność przed niemieckimi i ukraińskimi nacjonalistami. Jego oddział prowadził działania dywersyjne i wywiadowcze, a także wspierał Żydów i zbiegłych jeńców radzieckich.
1 stycznia 1945 Pawłusiewicz awansował na kapitana i dołączył do 1 Brygady Zaporowej. Wkrótce potem został komendantem Zakładu Tresury Psów Służbowych Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, gdzie również pełnił rolę instruktora. W 1959 roku przeszedł na emeryturę w stopniu pułkownika.
Działalność po wojnie
Po wojnie Pawłusiewicz angażował się w kynologię, przyczyniając się do hodowli rasy „gończy polski”. Jest autorem książki Na dnie jeziora, wydanej po jego śmierci, która stanowi ważny dokument w historii Bieszczadów.
Pawłusiewicz zmarł 9 lutego 1979 roku i został pochowany na cmentarzu w Lesku. Był żonaty i miał córkę. Jego postać pojawia się również w powieści Wandy Żółkiewskiej Dzikus, czyli wyjęty spod prawa, która przedstawia jego życie oraz miłość do bieszczadzkiej przyrody.
Ordery i odznaczenia
- Odznaka Honorowa „Orlęta”
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Bibliografia
- Na dnie jeziora, wyd. II, Wydawnictwo Ruthenus, Krosno 2009.
„`
