Józef Młynarczyk
Józef Młynarczyk, ur. 20 września 1953 w Nowej Soli, to były polski piłkarz grający na pozycji bramkarza oraz trener. W latach 1979–1989 reprezentował Polskę, biorąc udział w dwóch turniejach Mistrzostw Świata: w Hiszpanii w 1982 (3. miejsce) oraz w Meksyku w 1986. Jest członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta oraz został uznany bramkarzem stulecia przez Polski Związek Piłki Nożnej.
Kariera piłkarska
Karierę rozpoczął w lokalnych klubach w Nowej Soli, a następnie występował w BKS Stal Bielsko-Biała (1974–1977) oraz Odrze Opole. Debiut w reprezentacji Polski miał miejsce 18 lutego 1979 w meczu z Tunezją.
W 1980 przeszedł do Widzewa Łódź, gdzie zdobył dwa Mistrzostwa Polski (1981, 1982) oraz dotarł do półfinału Pucharu Europy (1983). W 1984 grał w SC Bastia, a w 1986 dołączył do FC Porto, z którym zdobył znaczące trofea, w tym Mistrzostwo Portugalii (1986, 1988) oraz Puchar Mistrzów (1987).
Karierę piłkarską zakończył w 1989 roku.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery jako piłkarz, Młynarczyk rozpoczął pracę jako trener, m.in. jako opiekun bramkarzy w FC Porto. Był także asystentem selekcjonerów reprezentacji Polski oraz pracował w polskich klubach, takich jak Wisła Płock, Widzew Łódź i Lech Poznań.
Od 2014 roku jest członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta, a od 2018 roku patronuje Szkole Podstawowej w Przyborowie. W 2019 roku został wyróżniony za osiągnięcia w piłce nożnej, znajdując się w jedenastce stulecia PZPN.
Sukcesy
- Reprezentacja Polski: 3. miejsce na Mistrzostwach Świata 1982
- Widzew Łódź:
- Mistrzostwo Polski (2x): 1981, 1982
- Półfinał Pucharu Europy (1983)
- FC Porto:
- Mistrzostwo Portugalii (2x): 1986, 1988
- Puchar Portugalii (1988)
- Puchar Mistrzów (1987)
- Superpuchar UEFA (1987)
- Puchar Interkontynentalny (1987)
Podsumowanie
Józef Młynarczyk to ikona polskiego futbolu, której kariera piłkarska i trenerska pozostaje inspiracją dla wielu. Jego osiągnięcia w reprezentacji oraz klubach, takich jak Widzew Łódź i FC Porto, podkreślają jego znaczenie w historii polskiego sportu.
