Józef Mielżyński
Józef Mielżyński (1824-1900) był polskim działaczem społecznym i ziemianinem. Urodził się w rodzinie Mielżyńskich z Pawłowic, jako syn Macieja i Konstancji. Po ojcu odziedziczył dobra ziemskie w Wielkopolsce, gdzie zyskał renomę jako odpowiedzialny gospodarz.
Kariera i działalność
Mielżyński od 1863 roku zasiadał w pruskiej Izbie Panów. Przed swoją śmiercią został wybrany na prezesa Towarzystwa Pomocy Naukowej. Był także jednym z założycieli muzeum przy Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk.
Życie prywatne
Był żonaty z hrabianką Emilią z Bnińskich, z którą miał cztery córki: Marię, Gabrielę, Konstancję i Sewerynę, która wyszła za kuzyna Ignacego.
Odznaczenia
Mielżyński otrzymał Krzyż Wielki Orderu św. Grzegorza od papieża oraz pruski Order Korony II klasy od cesarza niemieckiego.
Śmierć
Zmarł 12 sierpnia 1900 roku w Iwnie, a jego ciało spoczęło w Woźnikach, w powiecie grodziskim.
Podsumowanie
- Urodziny: 1824
- Śmierć: 12 sierpnia 1900
- Działalność: członek pruskiej Izby Panów, prezes Towarzystwa Pomocy Naukowej, założyciel muzeum w Poznaniu
- Odznaczenia: Krzyż Wielki Orderu św. Grzegorza, Order Korony II klasy
- Rodzina: żona Emilia z Bnińskich, cztery córki
