Józef Krupiński
Józef Krupiński (24 września 1930 – 1 września 1998) był polskim poetą, bliskim nurtowi autentyzmu, laureatem nagrody im. Edwarda Stachury oraz członkiem Katowickiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Życiorys
W latach 50. XX wieku osiedlił się w Tychach, gdzie przez wiele lat pracował jako technik górnik w KWK Ziemowit w Lędzinach. Od 1968 roku publikował wiersze w czasopismach literackich, takich jak Akant, Poezja, Miesięcznik Literacki i Życie Literackie, a także w niezależnych wydaniach podczas stanu wojennego.
Do jego najważniejszych zbiorów należą:
- Kwiaty kujawskie
- Marsz żałobny
- Mój pogrzeb pierwszy
- Z pokładów serca
Tomik Kwiaty kujawskie poświęcony jest rodzinnym Kujawom, podczas gdy kolejne zbiory nawiązują do tematyki górniczej. Jego twórczość często parafrazowała teksty biblijne, ukazując tęsknotę górnika za dzieciństwem oraz pragnienie bliskości z Bogiem. Krupiński był głęboko religijny, a jego wiersze charakteryzowały się hermetyczną i ascetyczną formą, często ukazując epifanie poetyckie.
W jego dorobku znalazły się również wiersze inspirowane dziełami malarskimi, m.in. Jacka Malczewskiego i Vincenta van Gogha.
Życie prywatne
Był pierwszym mężem poetki Genowefy Jakubowskiej-Fijałkowskiej.
Tomiki poetyckie
- Kwiaty kujawskie (1981)
- Marsz żałobny (1985)
- Tratwa Świętej Barbary (1986)
- Mój pogrzeb pierwszy (1987)
- Z pokładów serca (1992)
Pośmiertnie ukazały się Wiersze wybrane (1999).
Podsumowanie
Józef Krupiński był znaczącym polskim poetą, którego twórczość nawiązywała do górnictwa i religii, a także inspirowała się malarstwem. Jego wiersze odzwierciedlają osobiste przeżycia oraz głęboką tęsknotę za utraconym światem dzieciństwa.
