Józef Teofil Konstanty Kenig
Józef Teofil Konstanty Kenig (ur. 16 lutego 1821 w Krakowie, zm. 13 marca 1900 w Warszawie) był polskim dziennikarzem, publicystą i krytykiem teatralnym. Przez wiele lat pełnił funkcję redaktora naczelnego „Gazety Warszawskiej”, zdobywając reputację „potentata opinii”. Był bratem Jana Ignacego, mężem Salomei Palińskiej i ojcem Włodzimierza.
Rodzina i wczesne życie
Kenig urodził się w Wolnym Mieście Krakowie jako syn Teofila Keniga i Józefy z Romanowskich. Jego ojciec był Niemcem z Królestwa Hanoweru i inspektorem skarbu województwa płockiego, a matka pochodziła z rodziny szlacheckiej. Józef był najstarszym z pięciorga dzieci.
Wykształcenie
W 1830 roku Kenig przeniósł się do Krakowa, gdzie uczył się w Liceum św. Anny, a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim. Z powodu problemów finansowych po śmierci ojca musiał przerwać studia i podjąć pracę w Warszawie, gdzie stał się częścią „Cyganerii Warszawskiej”. W 1841 roku opublikował swoje pierwsze prace literackie.
Kariera dziennikarska
Od 1843 roku Kenig współpracował z „Gazetą Warszawską”, a po śmierci Antoniego Lesznowskiego w 1859 roku objął stanowisko redaktora naczelnego, które piastował do 1889 roku. W tym czasie gazeta stała się istotnym głosem w Królestwie Polskim, głównie wśród zamożnego ziemiaństwa i arystokracji.
Zaangażowanie społeczne
Kenig był aktywnym uczestnikiem życia politycznego i kulturalnego Warszawy. Po powstaniu styczniowym zasiadał w komisjach miejskich, a jego działalność cieszyła się zaufaniem prezydenta Warszawy, Sokrata Starynkiewicza.
Publikacje
W 1896 roku opublikował broszurę „Sprawa chińsko-japońska i dwa odczyty”, w której przedstawiał swoje poglądy na temat wpływu Dalekiego Wschodu na Zachód oraz obrony XIX wieku przed pesymistycznymi ocenami.
Życie osobiste
W 1868 roku Kenig ożenił się z Salomeą Palińską, aktorką z Warszawskich Teatrów Rządowych. Po jego śmierci, wmurowano tablicę upamiętniającą go w kościele pokarmelickim w Warszawie.
Potomkowie
Wnukiem Józefa był Marian Mieczysław Kenig, kapitan Wojska Polskiego i działacz PPS. Do dziś żyją jego prawnuk Tadeusz oraz praprawnuczka Małgorzata.
