Józef Henryk Kallenbach
Józef Henryk Kallenbach (1861-1929) był polskim historykiem literatury, wydawcą i profesorem, który pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Urodził się w Kamieńcu Podolskim, a zmarł w Krakowie.
Życiorys
Kallenbach był synem księgarza Henryka i Julii z Seemannów. W młodości zafascynował się kulturą polską dzięki opowieściom dr. Antoniego Rollego. Po ukończeniu C. K. IV Gimnazjum we Lwowie, w 1884 uzyskał doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie kontynuował studia w Niemczech i Francji. W 1887 roku został docentem na UJ, a później profesorem w kilku uniwersytetach, w tym w Warszawie i Lwowie. Od 1920 roku wykładał na UJ, gdzie w latach 1928-1929 był rektorem.
Kallenbach badał m.in. twórczość Mickiewicza, Krasińskiego i Słowackiego. Jego prace na temat literatury staropolskiej stanowią cenne źródło historyczne. W latach 1886-1889 pracował w Bibliotece Akademii Umiejętności w Krakowie.
Zaangażowanie naukowe
Był członkiem wielu towarzystw naukowych, w tym Akademii Umiejętności oraz Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego. Pełnił funkcje dyrektora Biblioteki Ordynacji Krasińskich oraz Muzeum i Biblioteki Czartoryskich w Krakowie. W 1929 roku Uniwersytet Poznański przyznał mu tytuł doktora honoris causa.
Rodzina
W 1893 roku ożenił się z Szwajcarką Franciszką Stefanią Pittet, z którą miał syna Zygmunta, prawnika i działacza społecznego.
Wybrane publikacje
- Adam Mickiewicz (dwa tomy)
- Zygmunt Krasiński – życie i twórczość lat młodych
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1925)
- Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (Watykan)
Pochówek
Kallenbach zmarł na serce i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, a następnie jego szczątki przeniesiono na Cmentarz Łyczakowski we Lwowie, gdzie uznawano go za swoje miasto rodzinne.
