„`html
Józef Gucwa
Józef Gucwa (20 grudnia 1923 – 8 marca 2004) był polskim duchownym rzymskokatolickim, biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej w latach 1969–1999, a następnie biskupem senior diecezji tarnowskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie rolniczej w Kąclowej. Edukację podstawową rozpoczął w 1929 roku, następnie uczęszczał do Gimnazjum im. Artura Grottgera w Grybowie oraz Małego Seminarium w Tarnowie. W 1940 roku wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, a w 1942 roku, po ujawnieniu przez gestapo, ukrywał się jako współorganizator oddziału partyzanckiego „Żbik”. W 1944 roku zdał maturę w ramach tajnych kompletów.
Studia teologiczne rozpoczął w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie, a następnie kontynuował na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując magisterium w 1950 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 20 czerwca 1948 roku.
Po ukończeniu studiów pracował jako wikariusz w Kolbuszowej i Nowym Sączu. Pełnił także funkcje rektora kościoła św. Kazimierza oraz katechety. W 1968 roku został mianowany biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej.
W diecezji sprawował wiele funkcji, w tym wikariusza generalnego oraz przewodniczącego Diecezjalnej Rady Ekonomicznej. Nadzorował również sprawy budowlane oraz działalność Caritas. Po odejściu biskupa Józefa Życińskiego w 1997 roku, był administratorem apostolskim diecezji tarnowskiej.
W 1999 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 8 marca 2004 roku i został pochowany w Kąclowej. Jest autorem kilku książek, w tym „Z leśnych koszar do kapłaństwa” oraz „Kąclowa, wieś i parafia nad rzeką Białą”.
Odznaczenia i upamiętnienie
- Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
- Krzyż Partyzancki
- Krzyż Armii Krajowej
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
W 1999 roku otrzymał honorowe obywatelstwo Nowego Sącza. W 2010 roku przy kościele w Kąclowej otwarto izbę pamięci jego poświęconą.
„`