Józef Bronikowski

Józef Bronikowski

Józef Bronikowski (12 marca 1851 – 24 kwietnia 1926) był polskim inżynierem hydrotechnikiem, który odegrał kluczową rolę w odbudowie dróg wodnych na Pomorzu i Kujawach po 1920 roku. Pełnił funkcję kierownika Inspekcji Dróg Wodnych w Bydgoszczy.

Życiorys

Bronikowski urodził się w Koronowie, w województwie kujawsko-pomorskim. Był synem Ignacego i Tekli z Borna. Uczył się w Królewskim Katolickim Gimnazjum w Chełmnie, gdzie w 1873 roku zdał egzamin dojrzałości. Następnie ukończył Politechnikę w Hanowerze. Po studiach wstąpił do pruskiej służby państwowej, pracując w różnych miastach Niemiec, w tym w Toruniu, gdzie angażował się w działalność społeczną na rzecz Polaków.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Bronikowski wrócił do kraju jako emeryt. W 1919 roku został mianowany przez Naczelną Radę Ludową komisarzem do odbioru majątku państwowego w Inspekcjach Dróg Wodnych w Bydgoszczy i Nakle nad Notecią. Od 1920 roku pełnił funkcję kierownika Inspekcji Dróg Wodnych w Bydgoszczy.

Był także członkiem Izby Przemysłowo-Handlowej w Bydgoszczy. 2 maja 1923 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za swoje zasługi na rzecz Rzeczypospolitej. Zmarł 24 kwietnia 1926 roku i został pochowany na cmentarzu Nowofarnym w Bydgoszczy. Jego imieniem nazwano ulicę na bydgoskich Flisach, w pobliżu Kanału Bydgoskiego. Był żonaty z Józefą z Podjaskich i miał córkę.

Bibliografia

• Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom IV. Bydgoszcz 1997, str. 27-28