Joseph Moses Juran (24 grudnia 1904 – 28 lutego 2008) był amerykańskim teoretykiem zarządzania rumuńskiego pochodzenia, znanym z wkładu w rozwój metod zarządzania jakością.
Życiorys
Urodził się w rodzinie rumuńskich Żydów i w 1912 roku przybył z ojcem do Stanów Zjednoczonych. Obywatelstwo amerykańskie uzyskał w 1917 roku. W wieku 16 lat rozpoczął naukę w college’u, a następnie kontynuował studia na Uniwersytecie Minnesota, gdzie w 1924 roku uzyskał licencjat z inżynierii elektrycznej.
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Western Electric, gdzie w 1926 roku dołączył do zespołu zajmującego się nowymi metodami zarządzania jakością. Współpraca z W. A. Shewhartem pozwoliła mu zdobyć doświadczenie w statystycznej kontroli jakości. W 1936 roku uzyskał stopień doktora prawa na Uniwersytecie Loyola.
W czasie II wojny światowej Juran pracował w programie Lend-Lease, wprowadzając usprawnienia w odprawach statków. Po wojnie został samodzielnym konsultantem i wykładowcą. W 1954 roku wygłosił serię wykładów w Japonii, co przyczyniło się do popularyzacji idei jakości w tym kraju. Juran był także pomysłodawcą dnia jakości oraz propagatorem audycji radiowych na temat jakości.
W 1979 roku założył Instytut Jurana, mający na celu rozwój jego metod. W 1986 roku opublikował trylogię jakości, w której koncentrował się na planowaniu, sterowaniu i doskonaleniu. Juran jest również uważany za pomysłodawcę kół jakości, które zostały wprowadzone przez Kaoru Ishikawę.
Zasada Pareta
Juran jest znany z wprowadzenia tzw. „zasady Pareta” (zasady 80/20), która opisuje nierównomierny rozkład zasobów. Oznacza to, że 80% efektów pochodzi z 20% przyczyn. W książce Quality Control Handbook z 1951 roku, Juran sformułował zasadę „kluczowych nielicznych i błahych licznych”, odnoszącą się do alokacji zasobów. Choć często przypisywana Vilfredowi Pareto, Juran podkreślił, że jego koncepcja była niezależna i wynikała z wcześniejszych obserwacji wielu osób.
