Joseph C. Wilson
Joseph Charles Wilson IV (1949-2019) był amerykańskim dyplomatą, który zyskał rozgłos w kontekście tzw. sprawy Plame. W 2003 roku opublikował artykuł w „New York Timesie”, w którym krytykował administrację prezydenta Busha za ignorowanie jego raportów dotyczących rzekomego zakupu uranu przez Irak.
Służba dyplomatyczna
Wilson pełnił funkcję ambasadora USA w Gabonie oraz na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej w czasie prezydentury George’a Busha seniora. W administracji Billa Clintona był zaangażowany w politykę afrykańską Narodowej Rady Bezpieczeństwa.
Afera Plame
W lutym 2002 roku Wilson został wysłany przez CIA do Nigru, aby zbadać doniesienia dotyczące zakupu uranu przez Irak. Po powrocie z misji stwierdził, że nie znalazł żadnych dowodów na potwierdzenie tych informacji.
Wyjazd do Nigru
- Misja zlecona przez CIA w 2002 roku.
- Brak dowodów na zakupy uranu przez Irak.
- Informacje te były kluczowe dla uzasadnienia wojny z Irakiem.
Artykuły w New York Timesie
W styczniu 2003 roku prezydent Bush wspomniał o rzekomych zakupach uranu przez Irak. Wilson, zdziwiony tym stwierdzeniem, podzielił się swoimi wątpliwościami z dziennikarzem „New York Timesa”, Nicholasem Kristofem. Kristof opublikował artykuł, w którym zasugerował, że informacje wywiadu mogą być błędne. W odpowiedzi, 6 lipca 2003 Wilson opublikował własny artykuł, w którym potwierdził brak dowodów na zakupy uranu przez Irak.
Sprawa Valerie Plame
14 lipca 2003 roku publicysta Robert Novak ujawnił tożsamość żony Wilsona, Valerie Plame, agentki CIA. Ujawnienie jej tożsamości wywołało kontrowersje i oskarżenia, że wysokie urzędnicy administracji Busha byli odpowiedzialni za ten przeciek. Sprawa ta doprowadziła do długotrwałego skandalu, znanego jako sprawa Plame.
