Josef Terboven
Josef Terboven (23 maja 1898 – 8 maja 1945) był zbrodniarzem hitlerowskim oraz Komisarzem Rzeszy w okupowanej Norwegii. Pełnił również funkcję SA-Obergruppenführera oraz premiera Norwegii w latach 1940-1942.
Życiorys
Urodził się w Essen, gdzie podczas I wojny światowej zdobył Krzyż Żelazny. Po wojnie studiował prawo i politologię, zyskując zainteresowanie radykalnymi ruchami nacjonalistycznymi. W 1923 roku brał udział w puczu monachijskim, a w latach 20. wstąpił do NSDAP i SA. W 1928 roku został gauleiterem w Essen, a dwa lata później został wybrany do Reichstagu.
Po wybuchu II wojny światowej, w 1939 roku Terboven został Komisarzem Rzeszy do spraw Obrony. Po inwazji III Rzeszy na Norwegię w 1940 roku, został powołany na Komisarza Rzeszy w tym kraju, gdzie sprawował władzę dyktatorską. Jego rządy charakteryzowały się brutalnymi represjami wobec Norwegów, w tym szczególnie wobec Żydów, którzy byli deportowani lub mordowani.
Terboven planował utworzenie obozu koncentracyjnego w Norwegii, jednak jego ambicje nie zostały zrealizowane. Po klęsce Rzeszy, 8 maja 1945 roku, popełnił samobójstwo, wysadzając się w powietrze w bunkrze w Skaugum.
Odznaczenia
- Krzyż Żelazny II Klasy (1916)
- Krzyż Żelazny I Klasy (1916)
- Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (1934)
- Odznaka Honorowej Krokwi dla Starej Gwardii (1934)
- Złota Odznaka Partii (1935)
- Złota Odznaka Honorowa Hitlerjugend (1938)
- Krzyż Zasługi Wojennej II klasy
- Krzyż Zasługi Wojennej I klasy z mieczami
- Krzyż Zasługi Wojennej I klasy (1940)
- Odznaka za 10-letnią Służbę w NSDAP
- Odznaka za 15-letnią Służbę w NSDAP
Podsumowanie
Josef Terboven był jednym z kluczowych przedstawicieli reżimu hitlerowskiego w Norwegii, odpowiedzialnym za brutalne represje i prześladowania. Jego działalność zakończyła się samobójstwem po klęsce Niemiec w II wojnie światowej.
