Joscelin II z Courtenay
Joscelin II z Courtenay (ur. 1113, zm. 1159) był hrabią Edessy w latach 1131-1149 oraz tytularnym hrabim w latach 1150-1159. Był synem Joscelina I oraz Beatrycze, córki Konstantyna I Armeńskiego, i pochodził z rodu de Courtenay, będąc czwartym oraz ostatnim władcą Hrabstwa Edessy.
W 1125, po bitwie pod Azaz, Joscelin został wzięty do niewoli, jednak udało mu się wydostać dzięki królowi Baldwinowi II. W 1131, po śmierci ojca, Joscelin II objął rządy w Edessie. Mimo że jego ojciec zginął podczas walki z Daniszmendami, Joscelin II nie wysłał wsparcia, co przyczyniło się do upadku Edessy.
Joscelin II rządził jedną z najsłabszych ziem Królestwa Jerozolimskiego. W 1138 zawiązał sojusz z Rajmundem z Poitiers, księciem Antiochii, oraz cesarzem bizantyjskim Janem II, przeciwko atabegowi Aleppo, Zengi. Sojusz ten zakończył się klęską, a Joscelin odparł próbę włączenia Edessy do Bizancjum. Po śmierci Jan II i króla Fulko Andegaweńskiego w 1143, Edessa straciła ważnych sojuszników.
W 1144 Zengi zdobył Edessę. Joscelin uciekł do Turbessel, a po śmierci Zengi w 1146, próbował odbić miasto, jednak został pokonany przez jego syna, Nur ad-Dina. Zwołana II krucjata nie przywróciła Edessy do chrześcijańskich rąk. W 1150 Joscelin został wzięty do niewoli przez rozbójników, a później przez Nur ad-Dina, który kazał go oślepić i uwięzić w Aleppo. Joscelin II zmarł w cytadeli w Aleppo w 1159.
Małżeństwo i potomstwo
Joscelin II poślubił Beatrycze, z którą miał troje dzieci:
- Joscelina III (zm. 1200), tytularnego hrabiego Edessy oraz pana seigneurie de Josselin (Saint-Jean-d’Acre),
- Agnieszkę z Courtenay, która została żoną Amalryka I, przyszłego króla Jerozolimy, i matką Sybilli Jerozolimskiej oraz Baldwina IV Trędowatego,
- Izabelę z Courtenay, która poślubiła Torosa II, księcia Armenii w 1159.
