Jørgen Liebenberg Bentzon
Jørgen Liebenberg Bentzon (14 lutego 1897 – 9 lipca 1951) był duńskim kompozytorem, znanym z działalności muzycznej oraz kulturalnej w Danii.
Życiorys
Bentzon był kuzynem kompozytora Nielsa Viggo Bentzona i flecisty Johana Svenda Bentzona. Kształcił się w Kopenhadze pod okiem Carla Nielsena (1915–1917) oraz w Lipsku, gdzie studiował u Sigfrida Karg-Elerta (1920–1921). Oprócz kariery muzycznej, ukończył studia prawnicze i pracował w duńskim Ministerstwie Sprawiedliwości, a także jako pisarz sądowy w Sądzie Najwyższym. W latach 1927–1930 przewodniczył duńskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej i w latach 1934–1936 kierował Duńskim Stowarzyszeniem Muzyków. W 1931 roku wspólnie z Finnem Høffdingiem założył szkołę muzyczną, której współdyrektorem był do 1946 roku.
Twórczość
Muzyka Bentzona nawiązuje do dorobku Carla Nielsena i Paula Hindemitha, przyjmując postawę antyromantyczną. Jego twórczość koncentruje się głównie na muzyce kameralnej, w której stosował unikalną technikę polifoniczną. Łączył różnorodne linie melodyczne, unikając imitacji i dążąc do zachowania równowagi między klasyczną konstrukcją a liryzmem. Jego kompozycje były przystępne dla szerokiego grona odbiorców, charakteryzując się prostym stylem, wolnym od skomplikowanego języka muzycznego typowego dla współczesnych dzieł.
Wybrane kompozycje
- Muzyka kameralna
- Prace nawiązujące do Carla Nielsena
- Dzieła o prostym stylu
Podsumowanie
Jørgen Liebenberg Bentzon był znaczącą postacią w duńskiej muzyce XX wieku, łącząc działalność artystyczną z pracą zawodową w obszarze prawa. Jego twórczość, osadzona w antyromantycznych tradycjach, pozostaje cenna dla zrozumienia współczesnych trendów w muzyce. Zmarł 9 lipca 1951 roku w Hørsholm.
