|FIDE Top 100 =
|odznaczenia =
|commons = Category:Jonathan Speelman
|wikicytaty =
|www =
}}
Jonathan Simon Speelman (ur. 2 października 1956 w Londynie) – szachista angielski, arcymistrz od 1980 roku.
Kariera szachowa
Pierwsze sukcesy na arenie międzynarodowej odniósł na początku lat 80. W 1980 roku zajął IV miejsce za Ulfem Anderssonem i Wiktorem Korcznojem na turnieju w Londynie. Podobny wynik w londyńskim turnieju uzyskał dwa lata później (czwarte miejsce za Anderssonem i Anatolijem Karpowem, przed Borysem Spasskim). Od 1985 uczestniczył w turniejach międzystrefowych (eliminacjach do meczu o mistrzostwo świata), dwukrotnie awansując do meczów pretendentów. Największy sukces odniósł w 1988 i 1989 roku, gdy w meczach pretendentów pokonał Yassera Seirawana (4 – 1) i Nigela Shorta (3½ – 1½). W meczu półfinałowym przegrał z Janem Timmanem (3½ – 4½).
W następnym cyklu meczów pretendentów w 1991 roku Speelman przegrał w pierwszej rundzie z Nigelem Shortem (4½ – 5½ po dogrywce). W tym roku podzielił IV miejsce w bardzo silnie obsadzonym turnieju w Linares, za Wasilijem Iwanczukiem i Garrim Kasparowem, a przed Anatolijem Karpowem i Viswanathanem Anandem. W kolejnych cyklach rozgrywek o mistrzostwo świata nie odniósł sukcesu. W turnieju międzystrefowym w Biel (1993), rozgrywanym systemem szwajcarskim zajął odległe XXXVII miejsce. W mistrzostwach świata FIDE w 1999 roku w Las Vegas przegrał w II rundzie z Borysem Gelfandem, rok później w Teheranie został wyeliminowany w I rundzie przez Bartłomieja Macieję.
Speelman był mistrzem Wielkiej Brytanii w latach 1978, 1985 i 1986. Wielokrotnie reprezentował Anglię w turniejach drużynowych, m.in.:
* ; pięciokrotny medalista: wspólnie z drużyną – trzykrotnie srebrny (1984, 1986, 1988) i brązowy (1990) oraz indywidualnie – srebrny (1986 – na V szachownicy),
* ; czterokrotny medalista: wspólnie z drużyną – dwukrotnie brązowy (1985, 1989) oraz indywidualnie – złoty (1997 – na IV szachownicy) i brązowy (1989 – na II szachownicy),
* ; czterokrotny medalista: wspólnie z drużyną – złoty (1997) oraz dwukrotnie brązowy (1980, 1992) oraz indywidualnie srebrny (1980 – na IV szachownicy).
Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1988 r., z wynikiem 2645 punktów zajmował wówczas 5. miejsce na światowej liście FIDE.
Opublikował kilkanaście książek o tematyce szachowej, wśród nich szczegółowe opracowania dotyczące gry końcowej.
Wybrane publikacje
* Analysing the Endgame, Batsford, Londyn 1991,
* Endgame Preparation, Batsford, Londyn 1981,
* Best Chess Games, 1970-80, Allen & Unwin, Londyn 1982,
* Batsford Chess Endings, Batsford, Londyn 1993, (wspólnie z Jonathanem Tisdallem i Robertem Wade’em)
* Jon Speelman’s Best Games, Batsford, Londyn 1997,
Przypisy
Bibliografia
* ChessBase Megabase 2008
Linki zewnętrzne
*
*
Kategoria:Arcymistrzowie szachowi
Kategoria:Brytyjscy szachiści
Kategoria:Urodzeni w 1956
Kategoria:Ludzie urodzeni w Londynie
Kategoria:Szachiści Slough Chess Club
