John Paul Stevens
John Paul Stevens (ur. 20 kwietnia 1920, zm. 16 lipca 2019) był amerykańskim prawnikiem i sędzią Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych w latach 1975–2010. Był najstarszym i jednym z najdłużej urzędujących sędziów w historii tej instytucji.
Wczesne lata i edukacja
Stevens urodził się w Chicago w zamożnej rodzinie. Ukończył University of Chicago Laboratory School, uzyskując w 1941 roku tytuł Bachelor of Arts z filologii angielskiej. Wkrótce po wybuchu II wojny światowej wstąpił do Marynarki Wojennej, gdzie służył jako oficer wywiadu. Po wojnie, zainspirowany bratem prawnikiem, rozpoczął studia na Northwestern University School of Law, gdzie uzyskał tytuł Juris Doctor w 1947 roku.
Rodzina
W 1942 roku Stevens ożenił się z Elizabeth Jane Sheeren, z którą miał czwórkę dzieci. Para rozwiodła się w 1979 roku, a jeszcze w tym samym roku Stevens ożenił się z Maryan Mulholland Simon.
Kariera przed Sądem Najwyższym
Stevens rozpoczął swoją karierę prawniczą jako asystent sędziego Wileya Rutledge’a w Sądzie Najwyższym. Później pracował w kancelariach prawniczych i zajmował się prawem antymonopolowym. W 1970 roku został nominowany przez prezydenta Nixona na sędziego Federalnego Sądu Apelacyjnego dla Siódmego Okręgu, gdzie zdobył reputację wybitnego prawnika.
Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych
W grudniu 1975 roku, po nominacji przez prezydenta Geralda Forda, Stevens został sędzią Sądu Najwyższego. Początkowo był umiarkowanym konserwatystą, jednak z biegiem lat przesunął się w stronę liberalnych poglądów, zwłaszcza w kwestiach takich jak prawo do aborcji, prawa gejów czy kara śmierci.
Przejście w stan spoczynku
9 kwietnia 2010 roku Stevens ogłosił zamiar przejścia w stan spoczynku. Zakończył urzędowanie 29 czerwca 2010 roku, a jego następczynią została Elena Kagan.
Podsumowanie
John Paul Stevens był znaczącą postacią w amerykańskim prawie, znany z niezależności myślenia i umiejętności analitycznych. Jego wkład w rozwój prawa oraz wpływ na decyzje Sądu Najwyższego są nie do przecenienia.
