John Maxwell Coetzee
John Maxwell Coetzee (ur. 9 lutego 1940 w Kapsztadzie) to południowoafrykański pisarz, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z 2003 roku. Otrzymał ją za prozę charakteryzującą się analityczną błyskotliwością i wymownymi dialogami. Jest autorem literatury psychologicznej, inspirowanej egzystencjalizmem, często porównywanym do takich twórców jak Joseph Conrad czy Gabriel García Márquez. Coetzee jest dwukrotnym laureatem Nagrody Bookera (1983, 1999).
Życiorys
Coetzee urodził się w Kapsztadzie, w rodzinie z holenderskimi i polskimi korzeniami. Ukończył studia z zakresu matematyki i anglistyki na Uniwersytecie Kapsztadzkim. Po uzyskaniu magisterium w Londynie, kontynuował edukację w Stanach Zjednoczonych, gdzie zdobył doktorat z lingwistyki. Po powrocie do RPA, był profesorem literatury angielskiej na Uniwersytecie Kapsztadzkim, a po przejściu na emeryturę przeniósł się do Australii, gdzie również wykładał.
Wizyty w Polsce
Coetzee odwiedził Polskę czterokrotnie. W 2000 roku był gościem sympozjum na Uniwersytecie Śląskim. W 2012 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2018 roku spotkał się ze studentami oraz został uhonorowany tytułem doktora honoris causa na Uniwersytecie Śląskim.
Doktoraty honorowe
Coetzee jest laureatem honorowych doktoratów wielu uczelni, w tym Uniwersytetu Oksfordzkiego, Uniwersytetu Śląskiego oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Twórczość
Do najważniejszych dzieł Coetzeego należą:
- Dusklands (1974)
- Waiting for the Barbarians (1980)
- Life & Times of Michael K. (1983)
- Disgrace (1999)
- The Childhood of Jesus (2013)
- The Death of Jesus (2019)
Odbiór i krytyka
Coetzee jest postrzegany jako autor podejmujący kluczowe problemy ludzkiej kondycji, zwłaszcza w kontekście apartheidu w RPA. Jego prace badają tematy kolonializmu i rasizmu, a także etykę i moralność.
Współpraca
W 2012 roku Coetzee napisał libretto do opery Slow Man, które miało swoją premierę na Festiwalu Malta w Poznaniu.
Przypisy
Coetzee pozostaje jednym z najbardziej wpływowych współczesnych pisarzy, a jego prace są szeroko analizowane w kontekście literatury postkolonialnej.