John Alcock – pionier lotnictwa
John Alcock (5 listopada 1892 – 18 grudnia 1919) był brytyjskim lotnikiem, znanym z pierwszego nieprzerwanego przelotu przez Atlantyk, który odbył się w 1919 roku. Wraz z nawigatorem Arthurem Whittenem Brownem, Alcock dokonał tego historycznego lotu samolotem Vickers Vimy.
Wczesne życie i kariera wojskowa
Zanim zajął się lotnictwem, Alcock pracował jako mechanik motocyklowy. Swoje zainteresowanie lotnictwem rozwijał w warsztatach lotniczych, a w 1911 roku ukończył kurs pilotażu. W trakcie I wojny światowej służył jako instruktor pilotażu oraz pilot w lotnictwie bombowym Royal Naval Air Service (RNAS). W 1916 roku został wysłany na front w rejonie Morza Śródziemnego, gdzie brał udział w kilku misjach, w tym w nalotach na Stambuł.
W wyniku awarii silnika podczas jednej z akcji 30 września 1917, jego samolot wpadł do morza, a Alcock został wzięty do niewoli przez Turków. Po wojnie zakończył służbę wojskową w stopniu kapitana w marcu 1919 roku.
Przelot przez Atlantyk
W nocy z 14 na 15 czerwca 1919 roku Alcock i Brown wykonali pierwszy w historii nieprzerwany przelot nad Oceanem Atlantyckim. Startując z Nowej Fundlandii, po 16 godzinach i 28 minutach lotu, wylądowali w Irlandii, pokonując dystans 3040 km (1890 mil). Ich osiągnięcie przyniosło im sławę i uznanie.
Nagrody i upamiętnienie
- Uznanie za bohaterów narodowych.
- Uroczystość dekoracji przez Króla Jerzego V Orderem Imperium Brytyjskiego.
- Nagroda w wysokości 10 000 funtów od gazety Daily Mail.
- Umieszczenie samolotu Vimy w Muzeum Nauki w Londynie.
Śmierć
18 grudnia 1919 roku, podczas lotu nowym samolotem amfibią Vickers Viking na salon lotniczy w Paryżu, Alcock rozbił się we mgle na Cote d’Everard koło Rouen we Francji, ponosząc śmierć na skutek odniesionych obrażeń.
John Alcock pozostaje symbolem pionierskiego ducha lotnictwa i odwagi, będąc jednym z pierwszych, którzy przekroczyli Atlantyk w powietrzu.
