Johannes Ockeghem

Johannes Ockeghem (ok. 1410/1420 – 6 lutego 1497) był franko-flamandzkim kompozytorem renesansowym, uznawanym za jednego z najważniejszych przedstawicieli szkoły franko-flamandzkiej. Jego życie związane było z dworem francuskim, gdzie pełnił funkcję kapelmistrza, służąc trzem monarchom: Karolowi VII, Ludwikowi XI i Karolowi VIII.

Życiorys

Ockeghem rozpoczął swoją karierę muzyczną jako chłopiec śpiewak w Katedrze NMP w Antwerpii. Następnie uczył się u Guillaume Dufaya. W 1453 roku został kapelmistrzem na dworze francuskim, a także objął różne stanowiska kościelne, m.in. skarbnika katedry w Tours. Jego talent i osobowość zdobyły mu uznanie wśród współczesnych, a po jego śmierci powstały liczne poświęcone mu utwory.

Twórczość

Ockeghem jest uważany za kluczową postać w rozwoju polifonii franko-flamandzkiej. Jego twórczość znacząco wpłynęła na późniejszych kompozytorów.

Komponował głównie muzykę religijną, w tym msze oparte na popularnych pieśniach.
Rozwinął techniki kanoniczne oraz przeimitowane, wprowadzając innowacyjne rozwiązania w konstrukcji mszy.
Jego msze, takie jak Missa Fors seulment i Missa prolationum, wykazują nowatorskie podejście i skomplikowane struktury kontrapunktyczne.