Johann Georg Faust
Johann Georg Faust (ok. 1480–1536) to postać legendarnych magii, alchemii, medycyny i astrologii. Urodził się prawdopodobnie w Wirtembergii jako Georg Zabel. Chociaż nie ukończył studiów, krążyły plotki, że był studentem Akademii Krakowskiej. Znany był z praktykowania czarnej magii, w tym wywoływania duchów, takich jak Helena Trojańska oraz bohaterowie Homera. Twierdził, że potrafi przywrócić zaginione dzieła Plauta i Terencjusza.
Faust był osobą kontrowersyjną, a jego praktyki wzbudzały strach i niechęć wśród współczesnych. Był oskarżany o kontakty z diabłem, co sam potwierdzał. Jego wystąpienia były tajemnicze i niezrozumiałe, co prowadziło do powszechnego lęku przed nim. W końcu złożył duszę diabłu, a jego śmierć w Oberży Pod Lwem pozostaje owiana tajemnicą, z odnalezionymi okaleczonymi zwłokami. Legenda głosi, że diabeł zabrał jego duszę, a ciało Fausta przywarło do ziemi, uniemożliwiając mu zwrócenie się ku niebu.
Nawiązania w kulturze
Postać doktora Fausta stała się inspiracją dla wielu dzieł literackich i muzycznych, w tym:
- Historia doktora Jana Fausta, szeroko okrzyczanego czarnoksiężnika i maga (1587)
- Ch. Marlowe’a Tragiczne dzieje doktora Fausta (1588)
- T. Manna Doktor Faustus (1947)
- Opera Ch. Gounoda Faust (1859)
- Legenda dramatyczna H. Berlioza Potępienie Fausta (1846)
Johann Wolfgang von Goethe, podczas wizyty w Krakowie w 1790 roku, zainteresował się postacią Fausta, w tym zwiedzał Collegium Maius. W tym czasie stworzył pierwsze fragmenty swojego dzieła Faust. Wątek Fausta pojawia się również w poemacie Festus Philipa Jamesa Baileya.
Bibliografia
- Adamczewski Jan, Kraków od A do Z, Kraków, 1980, str. 25.
- Delumeau Jean, Cywilizacja Odrodzenia, PIW, Warszawa, 1987, str. 275.
Faust pozostaje jednym z najbardziej fascynujących bohaterów literackich, symbolizując dylematy moralne oraz poszukiwanie wiedzy i mocy.
