Joazaf II – Patriarcha Moskiewski
Joazaf II, urodzony w 1591 roku, był patriarchą moskiewskim i całej Rusi. Pochodził najprawdopodobniej z ziemi twerskiej. Jego kariera duchowna nabrała tempa dzięki wsparciu patriarchy Nikona, który w 1654 roku powierzył mu stanowisko przełożonego monasteru Narodzenia Matki Bożej we Włodzimierzu. W 1656 Joazaf objął urząd przełożonego Ławry Troicko-Siergijewskiej.
W styczniu 1667 roku, po decyzji soboru moskiewskiego, Joazaf został wybrany na patriarchę. Jego wybór, wspierany przez cara Aleksego I, miał na celu zapewnienie, że nowy patriarcha będzie podporządkowany władzom świeckim. Intronizacja miała miejsce 10 lutego 1667 roku.
Działalność Patriarchy
W czasie sprawowania urzędu przez Joazafa II, w Rosyjskim Kościele Prawosławnym wdrożono zreformowane księgi i obrzędy. Patriarcha w pełni popierał prześladowania staroobrzędowców, co prowadziło do represji wobec duchownych, którzy odmawiali stosowania nowo wprowadzonych liturgii. W 1668 roku, na jego polecenie, kapłani odmawiający użycia zreformowanych ksiąg byli usuwani z parafii, a osoby wypiekające prosfory z krzyżem o ośmiu końcach kierowano do monasterów na pokutę.
Joazaf II wykazywał również wrogość wobec wpływów zachodnioeuropejskich w kulturze rosyjskiej. Organizował działalność misyjną na Rosyjskiej Północy i Syberii oraz inicjował publikację ksiąg liturgicznych i tekstów teologicznych, które miały bronić prawd wiary prawosławnej.
Śmierć i Dziedzictwo
Joazaf II zmarł 17 lutego 1672 roku w Moskwie i został pochowany w soborze Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu, obok patriarchy Hermogena. Jego kadencja jako patriarchaty była naznaczona zarówno reformami, jak i kontrowersjami, które miały długofalowy wpływ na Rosyjski Kościół Prawosławny.
Podsumowanie
- Joazaf II był patriarchą moskiewskim w latach 1667-1672.
- Popierał reformy liturgiczne i prześladowania staroobrzędowców.
- Organizował działalność misyjną i publikował księgi teologiczne.
- Zmarł 17 lutego 1672 roku, pochowany w soborze na Kremlu.
