„`html
Jim Jeffries
Jim Jeffries, właściwie James Jackson Jeffries, znany jako The Boilermaker i Californian Grizzly, był amerykańskim bokserem, mistrzem świata wagi ciężkiej. Urodził się 15 kwietnia 1875 roku w Caroll, Ohio, a zmarł 3 marca 1953 roku w Burbank, Kalifornia.
Życiorys
Jeffries dorastał w Kalifornii, gdzie rozpoczął pracę fizyczną w wieku 16 lat, co przyczyniło się do jego znacznej siły fizycznej. Wkrótce zaczął boksować i został sparingpartnerem Jima Corbetta, co pomogło mu w zdobyciu umiejętności w ringu.
W 1899 roku zdobył tytuł mistrza świata, pokonując Boba Fitzsimmonsa przez nokaut w 11. rundzie. Jako czempion odnosił sukcesy, pokonując rywali, takich jak Tom Sharkey oraz dwukrotnie Corbett. W 1905 roku, nie znajdując godnych przeciwników, wycofał się z boksu jako niepokonany mistrz wagi ciężkiej.
W 1909 roku, namówiony do powrotu, rozpoczął treningi w celu zrzucenia nadmiaru wagi, osiągając imponującą masę ciała 144 kg. Jednak podczas walki z Jackiem Johnsonem 4 lipca 1910 roku, Jeffries był w słabej formie, co doprowadziło do jego porażki przez nokaut w 15. rundzie. Była to jego ostatnia walka, po której stoczył jedynie kilka pokazowych pojedynków.
Styl Walki i Dziedzictwo
Jim Jeffries uznawany jest za jednego z najsilniejszych mistrzów w historii boksu. Jego styl walki opierał się na zadawaniu silnych ciosów sierpowych i dużej odporności. Był leworęczny, jednak walczył w praworęcznej pozycji, co pozwalało mu na zadawanie mocnych ciosów z obu rąk. Jego jedynym momentem, kiedy znalazł się na deskach, była ostatnia walka z Johnsonem.
W 1990 roku został wpisany do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.
„`
