Język niemiecki w Pensylwanii
Język pensylwański (Pennsilfaani-Deitsch lub Pennsylvania Dutch) to odmiana języka niemieckiego, używana głównie przez amiszów w Stanach Zjednoczonych, szczególnie w Pensylwanii, Ohio oraz Indianie, a także w kanadyjskim Ontario.
Powstanie i rozwój
Język ten ma swoje korzenie w XVII i XVIII wieku, kiedy to grupy protestanckich wspólnot, takich jak mennonici i pietyści, emigrowały do Ameryki Północnej w celu ucieczki przed prześladowaniami religijnymi. Większość migrantów pochodziła z Nadrenii, a mniejsze grupy z Szwajcarii, Badenii i Wirtembergii. Po roku 1710 migracja stała się bardziej intensywna.
Początkowo w Pensylwanii można było wyróżnić kilka dialektów niemieckiego, w tym bawarski, alemański i szwabski. Od około 1775 roku zaczęły się kształtować cechy wspólne, które doprowadziły do powstania jednego, odrębnego języka, różniącego się od współczesnego niemieckiego używanego w Europie.
Aktualny status
Język pensylwański jest obecnie zagrożony wymarciem, ponieważ młodsze pokolenia nie wykazują zainteresowania jego nauką. Osoby starsze, które znają ten język, często posługują się literacką odmianą niemieckiego, zwłaszcza podczas nabożeństw. Język pensylwański jest na co dzień używany głównie przez ortodoksyjnych członków wspólnoty.
Literatura
Jednym z niewielu dzieł dostępnych w tym języku jest Biblia, która została przetłumaczona w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.
