Język milyjski
Język milyjski, znany również jako licyjski B, to wymarły język z podrodziny anatolijskiej języków indoeuropejskich. Był używany w Azji Mniejszej od VII do I wieku p.n.e. Mimo że nazwa została nadana przez współczesnych uczonych, ważne jest, aby odróżnić milyjski od licyjskiego A. Język milyjski wyewoluował z języka luwijskiego.
Zachowane źródła
Język milyjski przetrwał w formie trzech inskrypcji oraz dwóch poematów, które znajdują się na steli ksantyjskiej. Oto szczegóły dotyczące tych źródeł:
- Trzy inskrypcje licyjskie z VI–IV wieku p.n.e.
- Dwa poematy o długości 34 i 71 wersów na steli ksantyjskiej, odkrytej w Ksantos.
- Krótszy napis o długości 9 wersów na sarkofagu w Antiphellus.
Kategoria
Język milyjski należy do kategorii języków anatolijskich.