Język macedoński
Język macedoński, używany przez około 2 miliony osób, należy do grupy południowosłowiańskich języków wschodnich. Jest głównie stosowany w Macedonii Północnej, gdzie pełni rolę języka urzędowego, a jego status regulowany jest ustawą z 1998 roku. Język ten jest także wykorzystywany przez emigrantów w Niemczech, USA, Kanadzie i Australii.
Kontrowersje dotyczące statusu
W Bułgarii język macedoński jest często uważany za dialekt języka bułgarskiego, co wywołuje kontrowersje. W północnej Grecji natomiast, tamtejsza słowiańskojęzyczna społeczność używa własnych dialektów, które różnią się od literackiego języka macedońskiego i bułgarskiego.
Podobieństwa i różnice między macedońskim a bułgarskim
Podobieństwa
- Ograniczony zanik deklinacji – pozostają jedynie formy mianownika i wołacza.
- Rozbudowany system czasowy z wieloma kategoriami gramatycznymi.
- Obecność rodzajnika wskazującego na znajomość przedmiotu przez rozmówcę.
- Brak bezokolicznika, zastąpiony konstrukcją z partykułą 'да’.
- Analiza stopniowania za pomocą partykuł.
Różnice
- Trzy rodzajniki w języku macedońskim w porównaniu do jednego w bułgarskim.
- Obligatoryjne podwójne dopełnienie w macedońskim.
- Proklityczny szyk w macedońskim, niedopuszczalny w bułgarskim.
- Stały akcent w macedońskim, swobodny w bułgarskim.
Historia
Język macedoński wywodzi się z dialektów słowiańskich z regionu Macedonii, a jego początki sięgają języka staro-cerkiewno-słowiańskiego. Dyskusje na temat jego odrębności od bułgarskiego zaczęły się w XIX wieku, a w XX wieku nastąpiła jego pełna krystalizacja. W 1944 roku język macedoński został uznany za niezależny od innych języków słowiańskich.
Alfabet
Język macedoński korzysta z zmodyfikowanej cyrylicy, zatwierdzonej w 1945 roku. Obejmuje 31 liter, które są używane do zapisu tego języka.
Przykłady tekstów
W języku macedońskim dostępne są różne teksty, w tym fragmenty Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz modlitwa „Ojcze Nasz”, zapisane zarówno w cyrylicy, jak i w transkrypcji łacińskiej.
