Język limburski
Język limburski, znany także jako dialekt limburski, należy do dialektów dolnofrankijskich. Używa go około 1,6 miliona mieszkańców Niderlandów, głównie w regionie Limburgii oraz kilkaset tysięcy w Niemczech. Etnolekt ten nie ma ustandaryzowanej formy literackiej, ale współtworzy diasystem z innymi dialektami niderlandzkimi. W różnych miastach, takich jak Maastricht, Sittard, Roermond, Weert i Venlo, występują odmiany tego dialektu. W północnych rejonach Limburgii gwary limburskie są bardziej zbliżone do standardowego języka niderlandzkiego.
Niektórzy językoznawcy uważają, że dialekt limburski jest na tyle odrębny, że można go traktować jako osobny język. Władze Holandii uznały go za język regionalny, a jego kod ISO to lim.
Status
Status języka limburskiego jest kwestią dyskusyjną. Można go rozpatrywać z różnych perspektyw: językoznawczej, socjolingwistycznej oraz prawnej. W zależności od przyjętych kryteriów, może być traktowany jako dialekt niderlandzkiego lub jako odrębny język germański spokrewniony z nim.
Limburski wśród dialektów niderlandzkich
Język niderlandzki, będący jednym z czterech języków zachodniogermańskich, można rozpatrywać na dwa sposoby:
- Standardowy język niderlandzki – wykształcił się w XVI wieku z dialektów Holandii. Jego kształt oparty jest na prestiżowych dialektach, a dialekt limburski miał niewielki wpływ na jego rozwój.
- Etniczny język niderlandzki – składa się z dialektów tworzących kontinuum dialektalne, które są odrębne od sąsiadujących języków, takich jak niemiecki.
Na tej podstawie limburski można uznać za dialekt języka niderlandzkiego.
Status oficjalny
Kwestia, czy limburski jest dialektem niderlandzkiego czy odrębnym językiem, pozostaje otwarta. Obecnie status etnolektu jest uwarunkowany polityką językową oraz wolą użytkowników, którzy mogą pragnąć ochrony swojego języka. W 1997 roku etnolekt limburski uzyskał status języka regionalnego w Holandii, jednak w Belgii nie jest on uznawany oficjalnie. Unia Języka Niderlandzkiego podkreśla, że jego uznanie miało charakter socjolingwistyczny.
Podsumowanie
Język limburski, będący dialektem dolnofrankijskim, jest obecny w Limburgii i części Niemiec. Pomimo braku ustandaryzowanej formy, ma status języka regionalnego w Holandii. Jego klasyfikacja jako dialekt lub język jest przedmiotem dyskusji, a decyzje w tej kwestii podejmowane są na podstawie polityki językowej i potrzeby zachowania odrębności kulturowej.
