Język Andyjski
Język andyjski (nazwa własna: КъIваннаб мицци) jest jednym z niewielkich języków kaukaskich, używanym przez ludność Andyjską. Należy do grupy andyjskiej w rodzinie awaro-didojskiej, która jest częścią północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) grupy języków kaukaskich.
Język ten jest używany głównie w południowodagestańskich osiedlach Andi oraz w ośmiu innych wioskach w Dagestanie. Według danych z 2010 roku, posługuje się nim około 6000 osób, co stanowi jedynie niewielką część grupy etnicznej. Język andyjski jest uznawany za zagrożony wyginięciem.
Charakterystyczną cechą języka andyjskiego jest jego ergatywna struktura. Posiada on skomplikowaną deklinację z dużą liczbą przypadków oraz stosunkowo prostą koniugację. Badania nad tym językiem rozpoczął niemiecki kaukazolog Adolf Dirr, który w 1906 roku opublikował pracę zatytułowaną Krótka gramatyka języka andyjskiego z tekstami, słowniczkiem oraz rosyjskim indeksem.
Alfabet
Informacje na temat alfabetu andyjskiego są niedostatecznie udokumentowane, co może stanowić wyzwanie dla dalszych badań nad tym językiem.
Przypisy
- Język andyjski jest uznawany za zagrożony wyginięciem.
- Badania nad językiem rozpoczęte przez Adolfa Dirra w XX wieku.
Bibliografia
- Dirr, A. (1906). Krótka gramatyka języka andyjskiego z tekstami, słowniczkiem oraz rosyjskim indeksem.
Linki zewnętrzne
- [Link do badań nad językiem andyjskim]
- [Link do publikacji o językach kaukaskich]
Kategoria: Języki kaukaskie
Kategoria: Języki zagrożone w Azji
Kategoria: Języki Rosji
