Jeździectwo
Jeździectwo obejmuje wszystkie konkurencje sportów konnych, w tym powożenie. Historia tego sportu sięga około 3,5 tysiąca lat przed naszą erą, kiedy to zaczęto udomawiać konie. W starożytnym Rzymie istnieli nauczyciele jazdy konnej, a wyścigi powozów były popularne na hipodromach.
Historia jeździectwa
W 1134 roku w Neapolu powstała pierwsza Akademia Jeździecka, choć metody pracy z końmi były wówczas drastyczne. Sporty konne wywodzą się z kawalerii, gdzie w czasie pokoju odbywały się musztry oraz ćwiczenia wojenne. Do XVIII wieku polskie jeździectwo uznawane było za najlepsze na świecie, jednak jego rozwój został zahamowany przez zaborców i wojny. Po I wojnie światowej oraz po 1989 roku jeździectwo znów zaczęło się rozwijać w Polsce.
Jeździectwo angielskie (klasyczne)
Jeździectwo angielskie, znane także jako jeździectwo klasyczne, to styl jazdy konnej popularny na całym świecie. Siodła wykorzystywane w tym stylu mają płaskie siedziska, są lżejsze od siodeł westernowych i charakteryzują się mniejszą liczbą elementów.
W stylu klasycznym kluczowy jest dosiad jeźdźca, umożliwiający kontrolowanie konia. Strój jeźdźca składa się z kasku lub toczka, fraka, koszuli, bryczesów oraz wysokich butów zwanych oficerkami. Zwierzęta używane w tym stylu są zazwyczaj wysokie z długimi nogami, co ułatwia pokonywanie przeszkód.
Dyscypliny
Międzynarodowa Federacja Jeździecka uznaje następujące dyscypliny:
- skoki przez przeszkody
- powożenie
- woltyżerkę
- rajdy długodystansowe
Oznaczenia międzynarodowe to:
- H (Hippiques) – zawody konne
- V (Voltige) – woltyżerka
- A (Attelage) – powożenie
Polskie oznaczenia obejmują:
- D – powożenie
- E – woltyżerka
- F – sportowe rajdy konne
Ranga zawodów to:
- MP – Mistrzostwa Polski
- ZR – regionalne
- ZT – towarzyskie
- I – międzynarodowe
- N – krajowe
Kategorie wiekowe zawodników to:
- Senior (od 22 lat)
- Młody jeździec (19-21 lat)
- Junior (16-18 lat)
- Junior Młodszy (12-15 lat)
- Młodzik (9-11 lat)