Jesiotr ostronosy
Jesiotr ostronosy (Acipenser oxyrinchus) to wędrowna ryba anadromiczna z rodziny jesiotrowatych, naturalnie występująca w Bałtyku. Jest to jedyny gatunek jesiotra w tym regionie.
Podgatunki i historia ewolucyjna
Wyróżnia się dwa podgatunki jesiotra ostronosego:
- Acipenser oxyrinchus oxyrinchus – zachodnia część Atlantyku, w tym wybrzeża Kanady i USA oraz Europa.
- Acipenser oxyrinchus desotoi – Zatoka Meksykańska.
Pierwsze przypuszczenia o obecności jesiotra zachodniego (Acipenser sturio) w Bałtyku zostały obalone w 1996 roku, gdy zbadano DNA jesiotra złowionego w Estonii, który okazał się spokrewniony z jesiotrem ostronosym. Analizy genetyczne pradawnych populacji z Polski potwierdziły pokrewieństwo z populacjami kanadyjskimi. Jesiotr ostronosy skolonizował Bałtyk około 4–5 tysięcy lat temu i od co najmniej 2 tysięcy lat jest dominującym gatunkiem. Obecnie populacja bałtycka, znana jako jesiotr bałtycki, uznawana jest za wymarłą, choć trwają próby jej odtworzenia.
Budowa
Ciało jesiotra ostronosego jest lekko spłaszczone, z dużym, silnie spłaszczonym rostrum, które u dorosłych osobników stanowi połowę długości głowy. Ryba osiąga do 4 m długości i 350 kg masy, przeciętnie zaś ma 2,5 m i od 100 do 150 kg. Linia boczna jest wyraźnie widoczna.
Odżywianie
Jesiotr ostronosy odżywia się fauną denną, którą wygrzebuje z podłoża ryjkowatym pyskiem. Jego dieta obejmuje głównie mięczaki, skorupiaki, larwy owadów oraz drobne ryby, takie jak babki i dobijaki.
Rozród
Rozród jesiotra ostronosego wymaga chłodniejszej wody (13,3–17,8 °C), w przeciwieństwie do jesiotra zachodniego, który potrzebuje co najmniej 20 °C. Dojrzałe samce ważą 30–45 kg, a samice 50–110 kg. Długość życia jesiotra ostronosego może wynosić nawet 35 lat.
