„`html
Jerzy Adam Łojek
Jerzy Adam Łojek (1932-1986) był polskim historykiem oraz działaczem opozycji w PRL. Urodził się 3 września 1932 roku w Warszawie, a zmarł 7 października 1986 roku w tym samym mieście. Był wnukiem Adama i Franciszki Łojków oraz synem mjra dra Leopolda Łojka, zamordowanego w Katyniu.
Wykształcenie i kariera zawodowa
Łojek ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim w 1956 roku, a doktorat uzyskał w 1961 roku. Habilitował się w 1967 roku, a w 1969 roku rozpoczął pracę w Instytucie Badań Literackich PAN. Jego zainteresowania badawcze obejmowały historię Polski i Europy, ze szczególnym uwzględnieniem stosunków polsko-rosyjskich oraz epoki rozbiorów.
Twórczość i działalność opozycyjna
W 1980 roku opublikował książkę Dzieje sprawy Katynia, która zdobyła dużą popularność w obiegu podziemnym. Współpracował z Obywatelskim Komitetem Budowy Pomnika Ofiar Zbrodni Katyńskiej oraz był jednym z założycieli Klubów Służby Niepodległości. Był wielokrotnie szykanowany przez władze komunistyczne, a w 1981 roku został aresztowany podczas stanu wojennego. W 1982 roku przeszedł na wcześniejszą emeryturę.
Życie prywatne
W 1961 roku ożenił się z Bożeną Mamontowicz-Łojek, która po jego śmierci ustanowiła Nagrodę im. Jerzego Łojka. Zmarła w 2010 roku w katastrofie smoleńskiej. Jerzy Łojek był stryjem Piotra Łojka.
Dzieła
Łojek opublikował ponad 350 artykułów i 34 książki. Do jego najważniejszych prac należą:
- Dziennikarze i prasa w Warszawie w XVII wieku (1960)
- Rok nadziei i rok klęski 1791-1792 (1964)
- Szanse Powstania Listopadowego (1966)
- Dzieje pięknej Bitynki (1970)
- Geneza i obalenie Konstytucji 3 Maja (1986)
Odznaczenia
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi dla niepodległości Polski oraz działalność na rzecz demokratyzacji kraju.
„`
