Jerzy Kwiatkowski
Jerzy Kwiatkowski (1927-1986) był polskim filologiem, poetą oraz uczestnikiem powstania warszawskiego. Urodził się 3 czerwca 1927 roku w Warszawie, a zmarł 30 grudnia 1986 roku w Krakowie.
Życiorys
Po zakończeniu II wojny światowej Kwiatkowski podjął studia z zakresu polonistyki oraz uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 50. pracował w Pracowni Bibliograficznej Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, a w latach 1955-1958 kierował działem literatury współczesnej w Wydawnictwie Literackim. Po 1958 roku powrócił do IBL, gdzie zajmował się badaniami literatury XX wieku. Wykładał również na uniwersytecie w Clermont-Ferrand w latach 1976–1978 oraz 1983-1984.
Jego badania koncentrowały się na poezji XX wieku, w tym twórczości takich autorów jak Leopold Staff i Stanisław Barańczak. Kwiatkowski był laureatem kilku nagród, w tym Nagrody Kościelskich w Genewie (1969) oraz Nagrody im. Kazimierza Wyki (1980). Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Publikacje
- 1960 – Szkice do portretów
- 1964 – Klucze do wyobraźni
- 1966 – U podstaw liryki Leopolda Staffa
- 1967 – Poezje bez granic
- 1969 – Remont pegazów
- 1972 – Świat poetycki Juliana Przybosia
- 1975 – Poezja Jarosława Iwaszkiewicza na tle dwudziestolecia międzywojennego
- Monografia Dwudziestolecie międzywojenne
Podsumowanie
Jerzy Kwiatkowski był znaczącą postacią w polskiej literaturze oraz badaniach literackich, jego prace wciąż wpływają na współczesne analizy poezji XX wieku. Jego dorobek literacki oraz działalność akademicka pozostają ważnym elementem polskiej kultury.
