Jerzy Karol Ablewicz
Jerzy Karol Ablewicz (1 listopada 1919 – 31 marca 1990) był polskim duchownym rzymskokatolickim oraz biskupem diecezjalnym tarnowskim w latach 1962–1990. W 1987 roku otrzymał tytuł arcybiskupa ad personam.
Życiorys
Urodził się w Krośnie, gdzie uczęszczał do Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika. Po zdaniu matury w 1937 roku rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Instytucie Teologicznym w Przemyślu. Po zamknięciu seminarium w 1939 roku, wznowił naukę w Brzozowie, gdzie został wyświęcony na prezbitera w 1943 roku przez biskupa Franciszka Bardę. W 1949 roku uzyskał doktorat na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
W latach 1943–1962 pełnił różne funkcje w parafiach, a także prowadził wykłady z filozofii w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. 26 lutego 1962 roku papież Jan XXIII mianował go biskupem diecezjalnym tarnowskim. Jego sakra biskupia miała miejsce 20 maja 1962 roku. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Lavare pedes” (Umywać stopy).
Działalność jako biskup
Ablewicz był aktywnym biskupem, który:
- Przeprowadził IV synod diecezjalny.
- Utworzył nowe studium humanistyczne oraz reaktywował Instytut Wyższej Kultury Religijnej.
- Dbał o edukację księży, wysyłając ich na misje i do pracy za granicą.
- Wznowił działalność Caritas diecezjalnej oraz czasopisma „Tarnowskie Studia Teologiczne”.
Był także członkiem wielu komisji w Episkopacie Polski oraz uczestniczył w Soborze Watykańskim II. Konsekrował biskupów pomocniczych oraz był współkonsekratorem dla kilku biskupów, w tym przyszłych kardynałów.
Śmierć i dziedzictwo
Jerzy Karol Ablewicz zmarł 31 marca 1990 roku w Tarnowie. Został pochowany w krypcie katedry tarnowskiej. Jego pamięć uhonorowano poprzez nadanie jego imienia Klubowi Inteligencji Katolickiej w Tarnowie oraz powstanie fundacji przyznającej stypendia uzdolnionej młodzieży. Jego imię nosi także jedna z ulic w Tarnowie.
