„`html
Jemiołuszka (Bombycilla garrulus)
Jemiołuszka, znana również jako jemiołucha, to niewielki ptak wędrowny z rodziny jemiołuszek (Bombycillidae), występujący w północnej Europie, Azji oraz Ameryce Północnej.
Systematyka
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa główne podgatunki jemiołuszki:
- B. garrulus garrulus – północna Europa i północna Azja.
- B. garrulus pallidiceps – zachodnia Kanada i północne USA.
Niektórzy badacze wydzielają także podgatunek B. garrulus centralasiae występujący w Rosji.
Występowanie
Jemiołuszka zamieszkuje lasy iglaste i mieszane, gnieżdżąc się w tajdze oraz lasotundrze. Zimą migruje na południe, a w Polsce można ją spotkać podczas przelotów od listopada do marca. Jej liczebność w danym roku może się znacznie różnić.
Charakterystyka
Jemiołuszka ma krępą sylwetkę, zaostrzone skrzydła i krótki ogon. Ubarwienie jest brązowoszare z czarnymi elementami na głowie i skrzydłach. Dorosłe samce mają wyraźniejsze czarne plamy na podbródku. Młode ptaki różnią się od dorosłych, mają mniej wyraziste ubarwienie.
Głos
Jemiołuszka wydaje ciche, świergotliwe dźwięki, a w trakcie przelotów można usłyszeć charakterystyczne nawoływanie.
Wymiary
- Długość ciała: 18–21 cm
- Rozpiętość skrzydeł: 35 cm
- Masa ciała: 52–56 g
Biotop
Jemiołuszka preferuje lasy iglaste i mieszane oraz tereny z owocującymi krzewami. Zimą często zobaczyć ją można w parkach i ogrodach.
Okres lęgowy
Gniazda są budowane w konarach drzew iglastych i składają się z gałązek oraz porostów. Samica wysiaduje 4-5 niebieskich jaj przez 14 dni, a młode ptaki wylatują z gniazda po dwóch tygodniach.
Pożywienie
Latem jemiołuszki polują na owady, a zimą żywią się owocami, takimi jak jagody i dzikie owoce. Mają duże znaczenie w rozsiewaniu nasion roślin.
Status i ochrona
Jemiołuszka jest uznawana przez IUCN za gatunek najmniejszej troski (LC). W Polsce jest objęta ścisłą ochroną gatunkową, a jej liczebność szacuje się na 14–30 milionów dorosłych osobników.
„`
