Jean Parisot de La Valette
Jean Parisot de La Valette (1494-1568) był czterdziestym dziewiątym wielkim mistrzem zakonu joannitów. Pochodził z szlacheckiej rodziny z Prowansji, a swoje życie zakonne rozpoczął w 1514 roku.
Obrona Rodos i Malta
W 1522 roku La Valette brał udział w obronie Rodos. Po upadku wyspy, osiedlił się na Malcie, która została przekazana zakonowi przez cesarza Karola V w 1530 roku. W 1541 roku został wzięty do niewoli przez muzułmanów, ale po kilku miesiącach powrócił do zakonu.
Wielki Mistrz i Obrona Malty
La Valette został wielkim mistrzem 21 sierpnia 1557 roku. Wprowadził surowe przepisy dyscyplinarne i zwiększył obronność Malty, co wiązało się z nałożeniem dodatkowych podatków. Kulminacyjnym osiągnięciem jego rządów była obrona Malty przed tureckim oblężeniem w 1565 roku, które trwało cztery miesiące. Jego strategia i odwaga przyczyniły się do zwycięstwa, co umocniło pozycję zakonu w Europie i przyniosło mu uznanie papieża, który nadał mu godność kardynała, którą jednak odmówił.
Budowa Valletty i śmierć
W 1566 roku La Valette rozpoczął budowę miasta, które później nazwano Valletta. Był poliglotą, biegle posługiwał się wieloma językami, w tym francuskim, włoskim i arabskim.
Jean de la Valette zmarł 21 sierpnia 1568 roku, w rocznicę swojego wyboru na wielkiego mistrza, na skutek udaru słonecznego. Został pochowany w kościele Matki Bożej Zwycięskiej, a później jego prochy przeniesiono do konkatedry św. Jana w Valletcie.
Bibliografia
- Zieliński A., Malta 1565, Warszawa 2004.
