Jaroslav Heyrovský
Jaroslav Heyrovský (1890-1967) był czeskim chemikiem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie chemii z 1959 roku. Urodził się 20 grudnia 1890 roku w Pradze jako piąte dziecko w rodzinie profesora prawa rzymskiego Leopolda Heyrovskiego i Klary Hanl.
Wykształcenie i kariera
Heyrovský studiował chemię, fizykę i matematykę na Uniwersytecie Praskim oraz University College w Londynie, gdzie kształcił się pod okiem sir Williama Ramsaya. Dyplom bakałarza uzyskał w 1913 roku, a stopień doktora w 1918 roku w Pradze oraz w 1921 roku w Londynie. W 1922 roku rozpoczął pracę na Uniwersytecie Karola w Pradze, gdzie cztery lata później został pierwszym profesorem chemii fizycznej.
Osiągnięcia naukowe
Jaroslav Heyrovský jest znany jako twórca polarografii, metody chemii analitycznej, którą wprowadził do powszechnego użytku w 1922 roku. Jego prace przyczyniły się do znacznego rozwoju analityki instrumentalnej.
Wyróżnienia
- Członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk (1962)
- Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego (1950)
Jaroslav Heyrovský zmarł 27 marca 1967 roku i został pochowany na Cmentarzu Wyszehradzkim w Pradze.
