Janusz Zarenkiewicz
Janusz Zarenkiewicz (ur. 3 sierpnia 1959 w Głuchołazach) to znany polski bokser, który zdobył brązowy medal olimpijski.
Życiorys
Zarenkiewicz większość swojej kariery spędził w wadze superciężkiej, odnosząc w niej największe sukcesy. Był zawodnikiem klubów Pogoń Prudnik, Moto Jelcz Oława oraz Zagłębie Lubin. W 1988 roku zdobył brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w Seulu, gdzie w półfinale przegrał walkowerem z Lennoxem Lewisem. Jest również brązowym medalistą mistrzostw Europy z 1985 roku, w których nie wystąpił w półfinale z powodu kontuzji.
W swojej karierze pięciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski (1981, 1982, 1986, 1987, 1989) oraz był wicemistrzem w 1985 roku. Reprezentował Polskę pięciokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa i dwa przegrane. W sumie stoczył 207 walk, z czego 168 wygrał, 3 zremisował i 36 przegrał (1975–1991).
Zarenkiewicz ukończył Technikum Budowlane w Nysie i pracował w górnictwie jako pracownik w kopalni miedzi OZG Rudna. W latach 1994-2002 był radnym miejskim w Lubinie, a po przerwie w 2006 roku ponownie objął to stanowisko. W 2010 roku bezskutecznie kandydował do rady powiatu lubińskiego, jednak w 2014 roku został wybrany do rady gminy wiejskiej Lubin. W 2018 roku nie uzyskał reelekcji, ale w 2024 roku ponownie wystartował do rady powiatu lubińskiego.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Złoty Krzyż Zasługi (2003)
- Tytuł honorowego obywatela Lubina (2014)
Przypisy
Janusz Zarenkiewicz to postać znacząca w polskim sporcie, zarówno jako bokser, jak i działacz społeczny.
Bibliografia
- Janusz Zarenkiewicz – sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. [dostęp 2012-07-30]
