„`html
Janusz Domagalik
Janusz Domagalik (5 lipca 1931 – 27 grudnia 2007) był polskim prozaikiem, dziennikarzem oraz autorem słuchowisk radiowych i programów telewizyjnych. Urodził się w Czeladzi, a zmarł w Warszawie.
Życiorys
Domagalik ukończył filologię polską na Wyższej Szkole Pedagogicznej. Swoją karierę dziennikarską rozpoczął w 1950 roku. W latach 1956–1968 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Świata Młodych”, a następnie do 2007 roku kierował Naczelną Redakcją Programów dla Dzieci w Polskim Radiu. Debiutował literacko opowiadaniem Męska sprawa.
Nagrody i wyróżnienia
- 1964 – Nagroda w konkursie wydawnictwa „Horyzonty” za utwory Pieska moja niebieska i Idąc do siebie
- 1971 – Państwowa Nagroda Austriacka za Koniec wakacji
- 1975 – Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży
- 1977 – Order Uśmiechu
- 1980 – Orle Pióro oraz Harcerska Nagroda Literacka
- 2001 – Honorowy obywatel Czeladzi
Twórczość
- 1963 – Męska sprawa (debiut)
- 1964 – Pieska moja niebieska
- 1966 – Koniec wakacji (1974 zekranizowana)
- 1967 – Księżniczka i chłopcy
- 1968 – Pięć przygód detektywa Konopki
- 1970 – Idąc do siebie
- 1971 – Marek
- 1972 – Skarb szeryfa
- 1974 – Irmina
- 1976-1977 – Cykl Banda Rudego
- 1977 – Zielone kasztany
- 1983 – Jak mała Agata szła na koniec świata
Podsumowanie
Janusz Domagalik był znaczącą postacią w polskiej literaturze dziecięcej i młodzieżowej, a jego prace nadal cieszą się popularnością. Jego twórczość, obejmująca zarówno prozę, jak i słuchowiska, przyczyniła się do rozwoju kultury dziecięcej w Polsce.
„`
