Bł. Jan z Vercelli (Jan Garbella, ur. ok. 1205, zm. 30 listopada 1283) – włoski dominikanin, generał zakonu w latach 1264–1283.
Życiorys
Jan z Vercelli, po ukończeniu studiów z zakresu prawa w Paryżu, nauczał na tamtejszej uczelni. Po powrocie do Vercelli objął katedrę prawa na rodzinnym uniwersytecie. W 1232 roku spotkał Jordana z Saksonii, generała zakonu dominikanów, który miał znaczący wpływ na jego życie. Po przyjęciu dominikańskiego habitu, Jan udał się do Bolonii, aby przygotować się do kapłaństwa.
W 1245 roku założył klasztor dominikanów w Vercelli, a sześć lat później został mianowany papieskim inkwizytorem w Wenecji i Lombardii. W 1255 roku Jan został wikariuszem Węgier, jednak szybko wrócił do Włoch, gdzie pełnił funkcję przeora w Bolonii i prowincjała Lombardii.
Jan brał udział w kapitule generalnej w 1259 roku, która zreformowała studia dominikańskie, a jego ustalenia miały wpływ na kształcenie w katolickich seminariach. W 1264 roku został wybrany generałem zakonu dominikanów.
Podczas swoich rządów Jan promował kult Najświętszego Imienia Jezus oraz stłumił herezje wśród angielskich dominikanów. Często podróżował, wizytując klasztory w Europie. Zmarł w Montpellier, gdzie został pochowany, ale jego grób został zbezczeszczony przez kalwinistów w 1562 roku, co utrudniło procesy beatyfikacyjne.
Mimo to, papież Pius X uznał go za błogosławionego w 1903 roku.
Podsumowanie
Jan z Vercelli był kluczową postacią w historii zakonu dominikanów, znany z reform studiów i rozwijania kultu religijnego. Jego życie i działalność miały trwały wpływ na Kościół katolicki. Został beatyfikowany przez papieża Piusa X.
