„`html
Jan Jakub Twardowski
Jan Jakub Twardowski (ur. 1 czerwca 1915, zm. 18 stycznia 2006) był polskim duchownym rzymskokatolickim, poetą i ważnym przedstawicielem współczesnej liryki religijnej. Jego najbardziej znana fraza, pochodząca z wiersza dedykowanego Annie Kamieńskiej, brzmi: Śpieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą.
Życiorys
Twardowski urodził się w Warszawie w rodzinie szlacheckiej. W wyniku ewakuacji w 1918 roku jego rodzina powróciła do Polski. Miał trzy siostry i współredagował młodzieżowe pismo „Kuźnia Młodych”, gdzie zadebiutował jako poeta. W 1937 roku wydał swój pierwszy tomik wierszy, Powrót Andersena, a następnie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim.
Okres wojenny i powojenny
Podczas II wojny światowej Twardowski był żołnierzem Armii Krajowej i brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie rozpoczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym, które ukończył w 1948 roku. Po święceniach kapłańskich pracował jako wikary, nauczyciel religii i wykładowca w seminarium. Jego twórczość poetycka zyskała popularność, a tom Znaki ufności z 1970 roku przyniósł mu szczególne uznanie.
Twórczość
Wiersze Twardowskiego często zawierają odniesienia do Boga, ludzi i natury. Jego twórczość ma często charakter modlitewny. Do jego ważniejszych utworów należą:
- Wiersze (1959)
- Znaki ufności (1970)
- Zeszyt w kratkę (1973)
- Patyki i patyczki (1988)
- Nie bój się kochać (1991)
Śmierć i upamiętnienie
Twardowski zmarł 18 stycznia 2006 roku i został pochowany w Panteonie Wielkich Polaków. Jego twórczość oraz życie były szeroko uhonorowane, m.in. poprzez nadanie imienia szkół, odsłonięcie pomników oraz wydanie znaczków pocztowych. W 2015 roku Poczta Polska wydała znaczek upamiętniający Twardowskiego.
Odznaczenia i nagrody
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2006)
- Nagroda PEN Clubu im. Roberta Gravesa (1980)
- Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta (1996)
„`
