Jan Ruckgaber
Jan Ruckgaber, wcześniej znany jako Jean de Montalban, był polsko-francuskim pianistą, dyrygentem, pedagogiem i kompozytorem. Urodził się 21 listopada 1799 roku w Wiedniu, a zmarł 5 stycznia 1876 roku we Lwowie, gdzie spędził większość swojego życia. Ruckgaber był istotną postacią w organizacji życia muzycznego w Galicji, zakładając Galicyjskie Towarzystwo Muzyczne oraz pierwszą Szkołę Muzyczną we Lwowie, która później przekształciła się w Lwowską Narodową Akademię Muzyczną.
Życiorys
Jan Ruckgaber był synem francuskiego emigranta Jeana de Montalban. Po śmierci ojca został usynowiony przez guwernera, Józefa Ruckgabera, przyjmując jego nazwisko. Studiował muzykę w Wiedniu, a później w Paryżu, gdzie kształcił się pod okiem znanego kompozytora, Johanna Nepomuka Hummla. W 1818 roku zadebiutował jako pianista we Lwowie, a od 1820 roku regularnie koncertował w tym mieście.
W latach 1835-1838 prowadził ćwiczenia muzyczne dla amatorów, a po wyjeździe Franza X. Mozarta przejął kierownictwo Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego. W 1839 roku założył Szkołę Muzyczną, która w 1853 roku stała się Konserwatorium. Po rezygnacji z działalności kierowniczej w 1857 roku, poświęcił się pracy pedagogicznej i kompozytorskiej, kształcąc kolejne pokolenia muzyków.
Twórczość
Ruckgaber tworzył głównie muzykę fortepianową, w tym utwory taneczne i pieśni, a także większe formy orkiestrowe i chóralne. Jego kompozycje, w tym „Uwertura na otwarcie Teatru Skarbkowskiego” oraz „Duo g-mol na skrzypce i fortepian”, odzwierciedlają wczesnoromantyczny styl i często bazują na polskim folklorze. W całej swojej karierze skomponował około 100 opusów, a jego utwory były publikowane w renomowanych domach wydawniczych w Europie.
Życie osobiste
Jan Ruckgaber ożenił się z Marią Ksawerą Markl, z którą miał sześcioro dzieci. Zmarł we Lwowie 5 stycznia 1876 roku i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.
Podsumowanie
- Jan Ruckgaber (1799-1876) – polsko-francuski muzyk.
- Założyciel Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego i pierwszej Szkoły Muzycznej we Lwowie.
- Twórczość obejmująca muzykę fortepianową, orkiestrową i chóralną, inspirowana folklorem.
- Wpływowy pedagog, kształcący pokolenia muzyków.
