Jan Maurycy Borski
Jan Maurycy Borski, właściwie Jan Maurycy Essigman, był polskim publicystą, dziennikarzem i socjalistą, urodzonym 3 lutego 1889 roku w Warszawie. Zmarł w 1940 roku w Palmirach.
Po ukończeniu szkoły średniej w Warszawie studiował filozofię i nauki społeczne na Uniwersytecie w Zurychu. Po powrocie do Polski dołączył do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) Opozycji. W 1914 roku został aresztowany, a w 1915 roku wcielony do armii rosyjskiej, z której zbiegł do Warszawy. Tam został aresztowany przez Niemców i spędził 32 miesiące w obozie jenieckim. Po uwolnieniu w 1918 roku wrócił do Warszawy, gdzie rozpoczął współpracę z „Robotnikiem”.
Od 1 marca 1919 roku do września 1939 roku był zastępcą redaktora naczelnego „Robotnika” i redaktorem działu polityki zagranicznej. Publikował pod pseudonimami J.M.B oraz jmb, co przyniosło mu przydomek „Imbus”. Redagował także „Kalendarz Robotniczy”, a w 1921 roku kierował „Dziennikiem Robotniczym” w Łodzi na polecenie PPS.
W latach 1933-1936 był członkiem Warszawskiego Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS. W czasie II wojny światowej związał się z grupą „Barykada Wolności”. Został aresztowany 24 sierpnia 1940 roku i zamordowany w Palmirach razem ze Stanisławem Dubois.
Ważniejsze publikacje
- „Dyktatura proletariatu”, Warszawa 1933
- „Sprawa żydowska w socjalizmie”, Warszawa 1937
- „Socjalizm a faszyzm”, Warszawa 1939
Bibliografia
- Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego
Linki zewnętrzne
Borski był znaczącą postacią w polskim ruchu socjalistycznym oraz dziennikarstwie przed II wojną światową. Jego prace koncentrowały się na problemach społecznych i politycznych, a jego życie zakończyło się tragicznie w czasie okupacji.
