„`html
Jan Łomnicki
Jan Łomnicki (30 czerwca 1929 – 18 grudnia 2002) był polskim reżyserem i scenarzystą, znanym z filmów dokumentalnych i fabularnych. Urodził się w Podhajcach, a zmarł w Warszawie.
Życiorys
Łomnicki był bratem aktora Tadeusza Łomnickiego. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, a w 1954 roku ukończył Wydział Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. W czasie studiów współtworzył grupę artystyczną „Kolektyw”, do której należeli m.in. Stanisław Bareja i Kazimierz Kutz.
Debiutował w 1954 roku filmem dokumentalnym Ziemia czeka, a jego najbardziej znanym dziełem jest film Narodziny statku (1961), który zdobył międzynarodowe nagrody. Łomnicki reżyserował również filmy fabularne, w tym dramat Wiano (1963) i filmy o tematyce wojennej, takie jak Ocalić miasto (1976) i Akcja pod Arsenałem (1977).
W latach 90. XX wieku zrealizował filmy Wielka wsypa (1992) i Szczur (1994), które odnosiły się do współczesnej rzeczywistości Polski po upadku komunizmu. Jego największym osiągnięciem był 25-odcinkowy serial Dom, który zyskał trwałą popularność.
Zmarł w 2002 roku po długiej chorobie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Żonaty z Danutą z Piłsudskich, miał syna Marcina i córkę Jadwigę.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)
- Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1978)
- Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1979)
Filmografia
Łomnicki pozostawił po sobie bogaty dorobek filmowy, który wpłynął na polską kinematografię, szczególnie w zakresie filmów dokumentalnych i fabularnych.
Podsumowanie
Jan Łomnicki był znaczącą postacią w polskim filmie, łączącą w swojej twórczości dokument i fikcję. Jego prace, zwłaszcza serial Dom, pozostają w pamięci widzów i mają trwały wpływ na kulturę filmową w Polsce.
„`
