Jan Ledóchowski
Jan Ledóchowski herbu Szaława (1791-1864) był polskim politykiem i oficerem, który odegrał znaczącą rolę w historii Polski w XIX wieku. Urodził się w Warszawie, a zmarł w Paryżu.
Życiorys
Ledóchowski był synem generała Marcina Ledóchowskiego i Marianny z Łączyńskich. Po ukończeniu Akademii Wojskowej w Wiedniu w 1808 roku wstąpił do wojska Księstwa Warszawskiego jako podporucznik. Po awansie na kapitana, został adiutantem księcia Józefa Poniatowskiego i walczył w kampanii rosyjskiej w 1812 roku, gdzie zdobył odznaczenia, w tym Krzyż Orderu Virtuti Militari i Legię Honorową. Po bitwie nad Berezyną trafił do niewoli rosyjskiej.
W 1825 roku Ledóchowski został posłem na Sejm Królestwa Polskiego i związał się z opozycją liberalną. W 1830 roku, podczas sejmowych dyskusji, opowiadał się za obroną Konstytucji. Po wybuchu powstania listopadowego w 1830 roku poparł dyktaturę gen. Józefa Chłopickiego oraz detronizację cara Mikołaja I, co uczynił krzycząc w izbie: „Wyrzeknijmy więc wszyscy: nie ma Mikołaja!”. Jako poseł z powiatu jędrzejowskiego, podpisał akt detronizacji Mikołaja I.
Ledóchowski był zwolennikiem gen. Jana Zygmunta Skrzyneckiego i dowodził 1. Pułkiem Krakusów oraz 9. Pułkiem Piechoty. Po klęsce powstania, został skazany na śmierć przez władze rosyjskie, a jego majątek skonfiskowano. Na emigracji w Stuttgarcie zorganizował pomoc dla polskich emigrantów i osiedlił się we Francji i Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował działalność polityczną w Komitecie Narodowym Polskim oraz Towarzystwie Demokratycznym Polskim.
W 1864 roku Ledóchowski zmarł w Paryżu i został pochowany na Cmentarzu Montmartre.
Podsumowanie
- Urodziny: 23 czerwca 1791, Warszawa
- Śmierć: 10 września 1864, Paryż
- Odznaczenia: Krzyż Virtuti Militari, Legia Honorowa
- Rola: Poseł na Sejm, oficer armii Księstwa Warszawskiego, działacz polityczny na emigracji
Linki
Publikacje J. Ledóchowskiego dostępne w Bibliotece Narodowej: Polona.pl
