„`html
Jan Łazarski
Jan Łazarski (26 października 1892 – 11 sierpnia 1968) był polskim kolarzem torowym, a po zakończeniu kariery działał jako trener i działacz sportowy.
Życiorys
Łazarski rozpoczął swoją karierę kolarską bez specjalizacji, biorąc udział w różnych zawodach. Reprezentował Krakowski Klub Cyklistów i Motorzystów oraz Cracovię. W 1924 roku wziął udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, gdzie zdobył srebrny medal w konkurencji 4000 m drużynowo, startując w ekipie z Józefem Lange, Tomaszem Stankiewiczem i Franciszkiem Szymczykiem. Uczestniczył również w wyścigach na 1000 m oraz 50 km, jednak nie odniósł w nich sukcesów.
W 1926 roku zdobył tytuł mistrza Polski w kolarstwie torowym. Jego kariera sportowa mogła zakończyć się wcześniej, gdyż w 1919 roku doznał postrzału w lewe kolano. Mimo tego, dzięki intensywnym treningom, wrócił do rywalizacji, choć kula pozostała w jego kolanie do końca życia.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)
Bibliografia
- Zygmunt Głuszek, Polscy olimpijczycy 1924–1984, Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, Warszawa 1988.
Linki zewnętrzne
„`
