Jan Jerzy Karge
Jan Jerzy Karge, znany również jako Johann Georg Karge, urodził się 20 grudnia 1775 roku w Topper, a zmarł 7 marca 1837 roku w Lublinie. Był niemieckim duchownym luterańskim.
Wykształcenie i kariera
Karge był synem Bogumiła Gottlieba, rządcy dóbr, i Doroty Hepke. W latach 1793–1796 uczęszczał do gimnazjum we Frankfurcie nad Odrą, a następnie przez trzy lata studiował teologię oraz filozofię na tamtejszym uniwersytecie. W czerwcu 1799 roku zdał egzamin przed konsystorzem, a 28 maja 1800 roku został ordynowany jako pastor.
Jego kariera pastoralna obejmowała:
- Pastor w Dobrzycy (1803–1821)
- Pastor w Lublinie (1821–1837)
W Lublinie Karge angażował się również w działalność społeczną, prowadząc różne inicjatywy lokalne.
Publikacje
W literaturze można znaleźć odniesienia do jego działalności, w tym:
- Andrzej Kaproń, „Pastor Jan Karge”, „Gazeta Wyborcza.Lublin” 2006
- Henryk Raczek, „Gimnazjum lubelskie w okresie międzypowstaniowym”, w: „Szkoła czterech wieków”, pod red. Leona Kruchy, Lublin 1992
Podsumowanie
Jan Jerzy Karge był znaczącą postacią w społeczności luterańskiej w Lublinie, gdzie pełnił funkcję pastora przez wiele lat, jednocześnie angażując się w działalność społeczną regionu. Jego życie i praca stanowią ważny element historii luteraństwa w Polsce.