„`html
Jan Karcz
Jan Karcz (16 października 1892 – 25 stycznia 1943) był pułkownikiem dyplomowanym kawalerii Wojska Polskiego, który zginął w obozie Auschwitz.
Życiorys
Urodził się w Modlnicy jako syn rolnika Bartłomieja i Marianny. Po ukończeniu szkoły średniej w Krakowie rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej, które przerwał z powodu mobilizacji do Armii Austro-Węgier w 1914 roku. Służył na froncie serbskim i włoskim, a po zakończeniu I wojny światowej, w listopadzie 1918, wstąpił do Wojska Polskiego.
W okresie międzywojennym pełnił różne funkcje, m.in. dowodził szwadronem w 7 pułku Ułanów Lubelskich oraz Mazowiecką Brygadą Kawalerii. W 1939 roku uczestniczył w kampanii wrześniowej, prowadząc swoją brygadę w zaciętych walkach z Niemcami.
Okres okupacji
Po wybuchu II wojny światowej podjął działalność konspiracyjną w Organizacji Orła Białego, a następnie w Związku Walki Zbrojnej. Aresztowany w 1941 roku, trafił do obozu Auschwitz, gdzie był więziony jako więzień polityczny. W obozie przyłączył się do Związku Organizacji Wojskowej, jednak w grudniu 1941 został wydany Gestapo. Zginął 25 stycznia 1943 roku.
Awanse
- chorąży – 1 maja 1915
- podporucznik – 1 stycznia 1916
- porucznik – 1 lutego 1918
- rotmistrz – 13 kwietnia 1920
- major – 3 maja 1922
- podpułkownik – 1 stycznia 1927
- pułkownik dyplomowany – 1 stycznia 1931
- generał brygady – 11 listopada 1969 (pośmiertnie)
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1921)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (1928)
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka Sztabu Generalnego
- Order Krzyża Orła III klasy (1936, Estonia)
- Krzyż Komandorski Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa, 1934)
- Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)
„`
