Jan Kanty Zamoyski (4 sierpnia 1900 – 28 września 1961) był polskim arystokratą i hrabią.
Życiorys
Jan Kanty Zamoyski urodził się w Starej Lubowli jako syn Andrzeja i Marii Karoliny Józefiny Ferdynandy z dynastii Burbonów, księżniczki Obojga Sycylii. Był właścicielem dóbr Lubowla, Drużbaki i Mniszek w Słowacji.
Zamoyski ożenił się z infantką hiszpańską Isabelą Alfonsą de Borbón-Dos Sicilias y Borbón, z którą miał trzech potomków:
- Karol
- Józef
- Maria
Jego siostra, Karolina, wyszła za mąż za kuzyna Rajnera Burbona, księcia Castro.
W 1934 roku został powołany na pierwszego zwierzchnika (wielkiego przeora) polskiej jurysdykcji zakonu św. Łazarza. Siedzibą Wielkiego Przeoratu Polski był Zamek Stara Lubowla. Po wojnie osiedlił się na emigracji w Monte Carlo, gdzie zmarł.
Ordery
Jan Kanty Zamoyski otrzymał liczne odznaczenia, w tym:
- Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania)
- Kawaler Orderu św. Jakuba od Miecza (Hiszpania)
- Krzyż Wielki Orderu Kawalerów z Sewilli (Hiszpania)
- Kawaler Honoru i Dewocji Zakonu Maltańskiego (1930)
- Krzyż Wielki Zakonu Rycerzy św. Łazarza (GCLJ-J – 1934)
