Jan Dembowski
Jan Dembowski (ur. 29 grudnia 1700, zm. 25 lipca 1790) był polskim duchownym katolickim, który pełnił funkcję biskupa pomocniczego diecezji kujawsko-pomorskiej.
Życiorys
Jan Dembowski urodził się w rodzinie sędziowskiej jako syn Floriana Dembowskiego. Jego bracia, Antoni Sebastian i Mikołaj, również zajmowali wysokie stanowiska biskupie. Dembowski rozpoczął karierę duchowną w późnym wieku, wcześniej służąc jako oficer w regimencie królowej.
W 1744 roku został kanonikiem pułtuskiej kapituły, a następnie objął stanowiska kustosza kapituły płockiej oraz kanonika i oficjała we Włocławku. W 1759 roku został mianowany biskupem pomocniczym diecezji kujawsko-pomorskiej, uzyskując tytularną stolicę Lambaesis. Sakrę biskupią przyjął 2 lutego 1760. W tym czasie ordynariuszem diecezji był jego brat Antoni, a po nim Antoni Kazimierz Ostrowski oraz Józef Ignacy Rybiński.
W późniejszych latach Dembowski zrezygnował z urzędu biskupiego w lipcu 1788.
Przypisy
- Biskup koadiutor i pomocniczy I Rzeczypospolitej
- Biskup tytularny Lambaesis
- Biskup włocławski
Bibliografia
- Duchowni diecezji włocławskiej (I Rzeczpospolita)
- Duchowni katoliccy – szlachta I Rzeczypospolitej
- Kanonicy pułtuskiej kapituły kolegiackiej
- Kanonicy włocławskiej kapituły katedralnej
- Ludzie związani z Płockiem, Pułtuskiem i Włocławkiem (I Rzeczpospolita)
Dembowski został pochowany w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku.
