Jan Chrzciciel

Jan Chrzciciel, znany również jako Jan Baptysta, urodził się pomiędzy 6 a 2 rokiem p.n.e. w En Kerem i zmarł około 32 roku w Macheroncie. Jest postacią ważną w tradycji chrześcijańskiej, muzułmańskiej oraz mandejskiej, uznawany za proroka i świętego.

Życiorys

Narodziny

Jan Chrzciciel, syn kapłana Zachariasza i Elżbiety, urodził się pół roku przed Jezusem. Jego narodziny zapowiedziano przez anioła Gabriela. Zgodnie z tradycją, Zachariasz stracił mowę na skutek zwątpienia, co miało być karą za jego niewiarę.

Działalność

Jan, po śmierci rodziców, porzucił życie kapłańskie na rzecz pustelnictwa na Pustyni Judzkiej. Jego misją było wzywanie ludzi do nawrócenia i przygotowanie drogi dla Mesjasza. Jan udzielał chrztu w rzece Jordan, a według Ewangelii to on ochrzcił Jezusa. Jego działalność została opisana w Ewangeliach oraz przez historyka Józefa Flawiusza.

Skazanie i śmierć

Jan został uwięziony przez Heroda Antypasa za krytykę jego niemoralnego małżeństwa. Został ścięty około 32 roku, a daty jego śmierci nie są dokładnie określone, ale badacze wskazują na przełom lat 20. i 30. I wieku n.e.

Kult

Jan Chrzciciel jest czczony w chrześcijaństwie jako największy prorok, a jego misja w kontekście zbawienia jest podkreślana w liturgii. Jego grób znajduje się w Wielkim Meczecie Umajjadów w Damaszku, gdzie przechowywana jest jego głowa.